Ancienne usine de transformation des métaux Poulain

In 1806, na de dood van de weduwe van Joseph-Alexis Poulain, eigenaar van alle metallurgische vestigingen in Boutancourt, omvatte de Forge du Bas een platinafabriek en een smederij. Dit etablissement voltooide de twee superieure fabrieken van Boutancourt. Toen Jean-Nicolas Gendarme het in 1821 van de schoonzoon van Poulain kocht, bestond de smederij uit een grote hamer, twee schuttersputjes en twee platina ijzers. Bij de dood van Gendarme in 1845 gingen de fabrieken van Boutancourt over op zijn kleinzoon Hannonet de la Grange en, in 1865, op de Vennootschap E. Muaux et Cie, die ook eigenaar was van de Flize-fabriek (IA08000397). Momenteel wordt het terrein omgebouwd tot woningen. De fabriek had drie parallelle gebouwen gelegen nabij de dijk van het retentiebekken: de smederij (vernietigd), de platinafabriek met kolenhal en arbeiderswoningen. De overige gebouwen doen denken aan die van de Forge du Haut. Ze zijn gemaakt van kalksteenpuin en gehouwen steen voor de kozijnen, en hebben lange, half-schilddaken en zichtbare houten kozijnen bedekt met mechanische tegels.