Eglise Saint Martin d'Hannogne Saint Martin

De Saint-Martin-kerk, gelegen in het centrum van het dorp, heeft een complexe architectuurgeschiedenis die meerdere eeuwen beslaat. De basis van de klokkentoren werd rond 1200 gebouwd en het is waarschijnlijk dat de buitenschil van het schip en het koor ook uit deze periode dateert, zoals blijkt uit een steunbeer aan de noordkant van de kapel die aan het koor is bevestigd. Het interieur van de kerk zou tussen de 16e eeuw en 1608 geleidelijk opnieuw gewelfd zijn, de datum staat vermeld op de sluitsteen van de eerste travee van de zuidelijke zijbeuk. In de 18e eeuw werden er werkzaamheden uitgevoerd, waaronder het verhogen van de bovenste verdieping van de klokkentoren en de bouw van de kapel aan de noordkant. Op een sluitsteen van het koor staat het jaartal 1864, een teken van een restauratie in die tijd, evenals dat van het zuidportaal in neogotische stijl, waarschijnlijk in deze periode toegevoegd, evenals de uniforme uitvoering van de gotische ramen en de sacristie.
De op het noordoosten georiënteerde kerk heeft een langgerekt hallenplan. Het schip, bestaande uit twee beuken, heeft een smaller noordschip, dat dienst doet als gangpad. Het koor, gelegen aan de zuidkant, wordt begeleid door een secundaire kapel in het noorden, die een platte apsis vormt waartegen de sacristie leunt. De klokkentoren en de kapel in het noorden vormen een westelijk massief voor het schip. Toegang tot de zolder is via een buitentrap gelegen nabij de noordelijke kapel van de klokkentoren. Het toegangsportaal bevindt zich ten zuiden van de eerste baai van het zuidelijke schip.
De kerk is gebouwd in gehouwen steen uit Dom-le-Mesnil, met name voor de noordelijke kapel en de twee bovenste verdiepingen van de klokkentoren. De muren van het gebouw zijn samengesteld uit gehouwen stenen op verschillende hoogtes en vermengd met puin. Binnenin zijn de oppervlakken gecoat. De vloer van het koor is geplaveid met Givet-blauwe steentegels en zwart marmer, terwijl het schip en andere delen van de kerk zijn geplaveid met kalksteen en zwart marmer. De klokkentoren bestaat uit drie niveaus: de begane grond, een tussenruimte en de klokkenkamer. De kerk is volledig gewelfd met spitsbogen, met lierne- en tiererongewelven in het koor. De noordelijke kapel aan de voet van de klokkentoren is gewelfd van hout met houten ribben. Het gehele dak van de kerk is bedekt met leisteen, met een ronde koepel op de klokkentoren en een lantaarn. De daken van de overige delen zijn langzijdig met schilddaken.