Eglise Saint-Remi de Damouzy

Volgens bronnen werd de Saint-Rémi-kerk in 1812 door een storm getroffen en herbouwd; dit zou kunnen overeenkomen met het schip en het koor. In 1839 betrof een nieuwe fase van de werkzaamheden de bouw van het avantkorps met zijn klokkentoren. Kort na 883 zou Foulques, aartsbisschop van Reims, deze plaats hebben toegekend aan het kapittel van Braux, dat tot aan de Revolutie een aanhanger bleef. De parochie van Houldizy werd al in 1183 genoemd in een bul van paus Lucius III. In de 16e eeuw werd de oude kerk versterkt, vergelijkbaar met die van Tournes. Het werd in 1637 verwoest en in 1678-79 herbouwd (schip en klokkentoren). De klimatologische verstoringen van het einde van de 17e eeuw en het begin van de 18e eeuw (met name de aardbeving van 1692) maakten de restauratie ervan in 1744 noodzakelijk. Legaat van Madame Blanche Duchesnois voor de renovatie van de kerk in 2006.
De kerk heeft een langwerpige plattegrond met een schip met drie beuken van drie traveeën, voorafgegaan door een avant-corps. Deze laatste herbergt een berging op het zuiden en een trap die naar een grote galerij op de bovenverdieping leidt. De frameklokkentoren is toegankelijk vanaf de tribune. Het koor, bestaande uit een rechte travee en een driezijdige apsis, wordt ondersteund door een sacristie. Het gebouw, gemaakt van kalksteenpuin uit Romery en gehouwen steen uit Dom-le-Mesnil, heeft binnenmuren bekleed en een marmeren vloer in het middenpad. De beuken zijn gescheiden door Toscaanse zuilen en bedekt met tongewelven. Alles is bedekt met leisteen.